Header is loading...

literatura i teatr

Teatr ZAR.net

W 2018 roku, na Scenie Kameralnej Teatru Wybrzeże przedstawiliśmy trójmiejskiej publiczności wyjątkową inscenizację „Ostatniej Taśmy Krappa” Samuela Becketta w reżyserii Jarosława Freta (relację autorstwa Anity Rákóczy opublikował wydawany przez Edinburgh UP „Journal of Beckett Studies”, vol. 28, no 2, 2019). Fundacja Between.Pomiędzy wspiera powstałą w ostatnich miesiącach witrynę internetową Teatr ZAR.net, stanowiącą kompendium wiedzy o metodach pracy Jarosława Freta i jego teatru.

literatura i teatr

1

Anhelli. Skowyt

Anhelli. Skowyt jest spektaklem muzycznym, śpiewanym na żywo i skomponowanym na bazie pieśni ormiańskich, greckich hymnów i prawosławnych irmosów.

W spektaklu Teatr ZAR zadaje podstawowe pytanie o niemożność doświadczenia i wyrażenia śmierci, której nie można ani opowiedzieć, ani zbudować żadnej jej reprezentacji. Dlatego Teatr skupia się na tych kilku minutach żałoby, kiedy w domu osoby, która odeszła, zbierają się żałobnicy i dokonują pożegnania, odprawienia zmarłego. Nie chodzi jednak tylko o gest pożegnania, ale o prawdziwe odłączenie, odesłanie, może uwolnienie duszy. Śmierć jest nie tylko momentem przejścia, ale także procesem, który wymaga czasu.

Recenzje spektaklu:

Mirosław Kocur, Wędrowanie za głosem

Andrzej Piątek, „Uobecnieni” w prawdzie odłączenia

TeatrZAR.net to cyfrowa platforma, na której Teatr dzieli się swoją pracą. Na program edukacyjny składają się wykłady i spotkania z twórcami, dotyczące źródeł, kontekstów i metod pracy teatralnej, wzbogacone unikatowymi nagraniami dźwiękowymi i wizualnymi. Materiały dotyczą działalności konfraterni basenu Morza Śródziemnego, gruzińskich polifonii, śpiewu modalnego oraz irmosów. Lekcje „Spotkania w dźwięku” stanowią omówienie ciekawych zagadnień muzycznych i głosowych. W bloku artystycznym opublikowana jest, przygotowana specjalnie w ramach projektu, cyfrowa wersja spektaklu „Anhelli. Skowyt” wykorzystującego większość z omawianych źródeł i technik.

Projekt TeatrZAR.net dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura w sieci”.