Header is loading...

festiwal rozproszony 2022

Morze i sztuka

W 2022 roku dr Sylwia Dobkowska i dr Szymon Gredżuk rozpoczęli badania nad nowym środowiskiem tworzenia sztuki, jakim jest morze. W ramach miesięcznej wyprawy badawczej do Japonii (sierpień 2022), przeprowadzili oni wstępne rozpoznanie kryjącego się w świecie podwodnym potencjału dla prowadzenia dalszych badań. W rozdziale „Morze i sztuka” przedstawiamy materiały wizualne pochodzące z sierpniowej wyprawy, a także podsumowanie dotychczasowych działań. Badania dr Dobkowskiej prowadzone są w ramach projektu „Teatr – Literatura – Zarządzenie” (Program Wsparcia Humanistyki Gdańskiej), zaś dr Gredżuk działa w ramach indywidualnego grantu „Marynistyczna humanistyka w epoce Antropocenu” (UGrants-start) we współpracy z University of the Ryukyus i Meio University w Japonii.

festival dispersed

1

Galeria

Ocean Spokojny przy Wyspach Kerama
Rafa koralowa u wybrzeży Okinawy
Żółw szylkretowy żerujący na rafie
Wybrzeże Ōdo, południowy kraniec wyspy Okinawa
Ama – poławiaczki owoców morza, rzeźby wzorowane na lokalnych kobietach (Muzeum Kultury Ama w Osatsu, Mie)
Lunch w chatce ama – akwarela (Muzeum Kultury Ama w Osatsu, Mie)
Pływające rzeźby wielorybów ujeżdżane podczas lokalnego święta (Osatsu, Mie)
Platformy do uprawy pereł (Shima, Mie)
Spreparowana mumia syreny – rzekomego lekarstwa na długowieczność i nieśmiertelność (Muzeum Morskie w Toba, Mie)
Rysunek syreny, pojmanej rzekomo w 1805 r. przez rybaków z Etchū (dziś prefektura Tōyama)
Widok na Zatokę Ago - miejsce o wysokiej bioróżnorodności podwodnej i aktywnej działalności ama, jak i upraw perłopławów (Shima, Mie)
Meoto Iwa - Poślubione skały (Ise, Mie)
Ungami Matsuri (Festiwal Bóstw Morza); dr Dobkowska otrzymuje ryżowe ciastko i błogosławieństwo od kapłanki noro priestess (Ōgimi, Okinawa)
Ungami Matsuri (Festiwal Bóstw Morza); kapłanki noro w białych szatach składają modlitwy w kierunku wyspy Kōri (Ōgimi, Okinawa)
plakat

festival dispersed

2

UnderWaterArt: Morze, ekologia, teatr i sztuka

(dr Sylwia Dobkowska i dr Szymon Gredżuk)

Morze co prawda nie jest nowym tematem dla sztuki, ale z pewnością jest nowym środowiskiem dla jej tworzenia. Dopiero w drugiej połowie XX wieku ludziom na dobre udało się przełamać barierę powierzchni wody, a możliwość obserwacji podwodnego świata stała się powszechnie dostępna, niosąc za sobą fascynację morskimi głębinami, a także refleksję dotyczącą ich delikatnej ekologii. W dobie kryzysu klimatycznego uświadomiliśmy sobie, że środowisko to jest znacznie bardziej istotne dla naszego przetrwania, niżby nam się na co dzień wydawało – nam, stworzeniom, dla których naturalne jest przecież środowisko lądowe. Postępy nauk ścisłych, takich jak oceanografia czy biologia morska, pozwalają nam na gromadzenie wielu informacji na temat ekologii mórz i oceanów, jednak to dopiero bezpośrednie doświadczenie i doznania estetyczne wynikające z prowadzonej przez człowieka pod wodą działalności – zarówno tej komercyjnej, jak i rekreacyjnej czy artystycznej – pozwalają to środowisko poczuć, przeżyć, pozwolić mu poruszyć nasze emocje i ciekawość – co wydaje się warunkiem koniecznym, aby mogło ono na stałe pozostać elementem naszego życia i przedmiotem naszej troski.

Projekt badawczy ma na celu przeprowadzenie podstawowych badań na temat podwodnej działalności człowieka oraz jej artystycznych reprezentacji, opisujących związane z nią doświadczenia (w szczególności tych przeniesionych do środowiska podwodnego) – obejmujących obszary od tańca i sztuk wizualnych, po literaturę piękną. Przykładem mogą być produkcje Les Films Engloutis stworzone przez Guillaume Néry i Julie Gautier lub podwodne rzeźby tworzone przez Jasona deCaires Taylora w Meksyku. Podwodne środowisko daje artystom zupełnie nowe możliwości ruchu w warunkach zmienionej grawitacji, a widzom – możliwość obserwacji dzieł sztuki z perspektyw niedostępnych na powierzchni. Celem ukazania narracji artystów bezpośrednio związanych ze światem podmorskim jest oderwanie od ziemi naszych perspektyw na stan i potrzeby środowiska naturalnego.



Pierwsze badania terenowe (jak i bardziej w tym przypadku adekwatne badania podwodne) zostały przeprowadzone w sierpniu 2022 roku w Japonii – kraju wyspiarskim, nierozerwalnie związanym kulturowo z oceanem. Skupiliśmy się w szczególności na: regionach Shima i Toba w pref. Mie, regionie Morza Wewnętrznego (Seto Naikai) oraz na położonej na południu Okinawie. Celem badań była próba uchwycenia sposobu, w jaki na problemy podwodnej ekologii spoglądają osoby związane z morzem (m.in. ama i uminchu), a także przyjrzenia się formom reprezentacji morza w literaturze, sztuce i tradycji ludowej oraz rozpoznanie możliwości prowadzenia działalności artystycznej pod wodą. Liczne wizyty w bibliotekach i muzeach pozwoliły na zgromadzenie bogatego materiału źródłowego i fotograficznego. Z kolei kwerendy podwodne pozwoliły zapoznać się ze specyfiką i problematyką ekologii raf koralowych Okinawy. Przeprowadzo wiele rozmów z okinawskimi nurkami obserwującymi to środowisko na co dzień, a także akademickimi badaczami kultury morskiej Japonii. Podczas badań udało się także zebrać cenne tropy dotyczące artystycznych reprezentacji ludzi morza, przede wszystkim cyklu podwodnych wystaw sztuki prowadzonego przez wiele lat na wyspie Amami oraz obejrzeć wiele powiązanych tematycznie z morzem instalacji artystycznych podczas X festiwalu Setouchi Triennale. Pomimo wprowadzenia licznych i nagłych zmian planów, związanych między innymi z koniecznością podjęcia ucieczki przed tajfunami (i to dwukrotnie), kwerendy okazały się wyjątkowo owocne. Dostarczyły nam nie tylko bogatego materiału do analizy, ale także okazały się inspiracją w myśleniu nad dalszym kierunkiem badań. A to dopiero początek naszej eksploracji!